پنج بامداد

مجله سبک زندگی و موفقیت پنج بامداد

کلی بویر، قهرمان ۱۶ ساله


◀ کلی بویر قبل اجراش گفت که: «اومدم اینجا تا به مردم نشون بدم که مهم نیست چی تو زندگی بهت گذشته، دنبال رویاهات باش.»


◀ ببینید دختره 16 سالشه، مبتلا به سرطان بوده اونم مرحله سوم.. رویاش موسیقی بوده، نجات پیدا کرده رفته اونجا و با یه اجرای معرکه مستقیم رفته مرحله پخش زنده. شرایط زندگی خیلی از ماها بهتر از اینه!


◀ بعضی‌ها هستن کلا فاز منفی‌اند. مثلا زیر پست‌ها کامنت می‌ذارن که نه، نمیشه - خیلی سخته - کاش به همین آسونی بود - امکان نداره - گفتنش راحته و ... . بعد اینجور افراد رو میرم تو پروفایلشون و قسمت فالووینگ ـشون رو می‌بینم. طرف اومده همه پیج‌های موفقیت و انگیزشی رو فالو کرده. اکثرا اینطورین. بعد میان زیر پست‌ها آیه یأس می‌خونن.


◀ خب برادر من، خواهر من.. اگه فکر می‌کنی نمیشه، نمی‌تونی، امکانش نیست و هزاران نمیشه‌ی دیگه.. خب چرا اینجور پیج‌ها رو فالو می‌کنی؟ اگه فکر می‌کنی بقیه برای موفقیت سختی نمی‌کشن، عرق نمی‌ریزن، پدرشون در نمیاد و موفقیت یهو از آسمون میوفته بغلشون تو پیج‌های موفقیت دنبال چی هستی؟ اگه فکر می‌کنی بی‌فایده‌اس آنفالو کن به بقیه هم انرژی منفی نده.


◀ یا اگه فکرت درسته، می‌دونی موفقیت یه جاده صاف و مستقیم و روشن نیست؛ بلکه یه جاده تاریک، ناهموار و پر پیچ و خم ـه؛ اگه می‌دونی باید زحمت بکشی، سخت کار کنی، طوری که شبا اومدی خونه به سختی خودتو به تخت برسونی و بخوابی، اگه می‌دونی این جمله‌ها فقط با عمل کردن بهشون ثابت میشن... پس فاز منفی ـت برای چیه؟ چون همین منفی نگری می‌تونه به راحتی کل زحماتت رو به باد بده.


🌙 تو این شبا برای مریضا دعا کنید.

۰۵ تیر ۹۵ ، ۰۴:۱۶ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
Instagram: @5BAMDAD

چگونه به خود باور داشته باشیم؟


چیزی در زندگی‌مان کم است. خیلی وقت‌ها به این حس می‌رسیم. همه‌ی چیزهایی را که آرزوی دیگران است، داریم اما خوشحال‌مان نمی‌کند. دنبال «آن» هستیم که نیست، ولی خودمان هم نمی‌دانیم دقیقاً چه؟ تا به‌حال فکر کرده‌ایم این آن، ممکن است «باور به خود» باشد؟

ممکن است نقشی را که فکر می‌کنیم مناسب‌مان است، نصیب‌مان نشده باشد، نتوانیم تجارت خودمان را شروع کنیم، و این‌ها فقط یک دلیل داشته‌باشد: من که نمی‌توانم! این‌طور، سراغ عادات هم نخواهیم رفت، چرا که نظمی در زندگی ما تعریف نشده‌است. در چنین شزایطی، یافتن دوستان جدید برای مان دشوار خواهد بود و در محل کار هم احساس راحتی و تعلق نمی‌کنیم. به جایی می‌رسیم که اصلاً دلمان نمی‌خواهد از منطقه‌ی امنی که برای خودمان ساخته‌ایم، خارج شویم. همه‌ی این محدودیت‌ها و احساسات بد، می‌تواند یک دلیل داشته‌باشد: باور نداریم که می‌توانیم!

ادامه مطلب...
۰۵ تیر ۹۵ ، ۰۴:۰۶ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
Instagram: @5BAMDAD

به یاد سربازان وطن

١٩ دختر

دیگر با گل های رزشان ترمینال نمی روند


١٩ مادر

خراب شدند زیر آوار آرزوهایشان


١٩پدر

می بُرّند، درست مثل ترمز ها 


دیگر نگران دو سال جوانی نیستیم

وقتی تمام جوانی از دست رفت ...


۰۵ تیر ۹۵ ، ۰۱:۱۴ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
Instagram: @5BAMDAD